Gevulde broodjes met gegrilde groenten

Af en toe vind ik het lekker om gewoon soep met brood te eten. En dan niet een gewone boterham, maar een lekker broodje erbij. Al bladerend in het kookboek "De Italiaanse bakker thuis" van Gino d'Acampo kwam ik dit recept tegen. Broodjes gevuld met gegrilde groenten en ricotta. Uit het recept kwamen acht grote broodjes. Omdat het nogal machtige broodjes zijn, hield ik aardig wat broodjes over. Die zijn in de vriezer beland. Ideaal, bleek later. Want je kunt ze bevroren en al in de oven gooien, een minuut of twintig verwarmen (180 graden) et voilá, weer een lekker broodje. Lekker snel dus, zeker voor een doordeweekse soepdag.

Inmiddels heb ik deze broodjes vaker gemaakt en dan met een andere vulling. Het basisprincipe is eenvoudig: een brooddeeg, dat je na de eerste rijs in een rechthoek vormt en voorziet met allerlei lekkers. Dat rol je op, snij je in plakken en die bak je (na nog een keer rijzen) af in de oven. Een vulling met Parmezaanse kaas, pijnboompitten en Coburger ham is ook lekker, kan ik je verzekeren. Of pancetta met een goede pittige gorgonzola en wat rucola en rode ui, ook een aanrader. Ach, alles is mogelijk, je kiest maar lekker zelf. Dit is in ieder geval het recept met de gegrilde groenten en ricotta:

Kleine taartjes

De laatste tijd maak ik veel uit de kookboeken van Ottolenghi. Thuis roepen mijn kinderen al regelmatig bij een brouwsel: "Dat komt zeker uit dat boek". En dan nog, denk ik dan maar. Want de recepturen staan me erg aan. Het eerste boek, Het Kookboek, is veelzijdig. Er staan voor-, hoofd- en nagerechten in, maar ook baksels, smeersels en smaakmakers.

Voor vaderdag koos ik de tartelettes uit dit kookboek. Ottolenghi heeft vijf recepten in zijn boek opgenomen. Ik kon eigenlijk niet zo goed kiezen en dus heb ik drie soorten gemaakt. Een mens moet toch iets te kiezen houden, he.

Het zoete korstdeeg kun je eenvoudig van tevoren maken. Je schijnt het ook te kunnen invriezen, maar zover ben ik dit keer niet gekomen. Ik heb de tartelettes de avond ervoor gemaakt en ook de lemon curd. Die ik overigens ook heb ingevroren om te kijken of dat wel een goed idee is. Wordt vervolgd, maar dat terzijde.

De lemon curd moet je echt een dag eerder maken en minimaal een nachtje in de koelkast laten staan. De smaak is daarna intens en lekker en bovendien is de curd dan mooi stijf geworden.

Pompoenspread met tahin

En alweer een succesnummer uit een kookboek van Ottolenghi. Ook dit recept komt uit het boek "Jeruzalem". De spread is erg lekker bij een barbeque of mezze of gewoon, als lunch op een lekker stuk versgebakken brood. De smaken zijn apart: doordat de pompoen een uur in de oven roostert, komt er een zoetige caramelachtige smaak vrij. Dat in combinatie met de kaneel geeft een erg lekkere smaak. De dadelstroop maakt het af. Helaas heb ik nog geen foto gemaakt. De reden is, dat als het gerecht klaar is, het er nogal donker uit ziet. Niet echt fotogeniek, zeg maar. Maar de smaak maakt alles goed.

Pasteitjes met lamsgehakt

Pasteitjes zijn fijne gerechten voor een tafel vol hapjes. Ik maak de laatste tijd vaak mezze: allemaal Mediterraanse hapjes. En omdat ik dan vaak niet kan kiezen uit de vele recepten, maak ik meestal teveel. Niet dat dat nou een probleem is, want de volgende dag moet er weer gegeten worden. Deze pasteitjes zijn prima op te warmen. Versier de pasteitjes naar believen: wit sesamzaad, zwart sesamzaad, maanzaad, allemaal te combineren met de lamsvulling.

Het recept voor de vulling komt uit het boek "Jeruzalem" van Ottolenghi. Laat je niet afschrikken door de lijst van ingrediënten.

pasteitjes met oosterse vulling

Pasteitjes zijn ideaal en naar alle smaken aan te passen. Je kunt ze een Mediteraanse smaak meegeven, maar ook Oosters. Dit keer heb ik rundergehakt gebruikt en een Oosterse draai gegeven aan de smaak. En het wonder geschiedde: zelfs de kinderen aten deze pasteitjes achter elkaar op. Ze hebben meegeholpen met de vulling, wat een komisch en gezellig tafereel opleverde. Uiteindelijk zijn er ook 'koekjes' gemaakt met wat kleivormpjes, er was deeg teveel. Welja, als ze het maar eten. Dit was in ieder geval een succesrecept dat vaker op tafel staat.

deeg voor pasteitjes

Zelf vind ik dit een perfect deeg voor pasteitjes. Makkelijk te maken, neutraal van smaak en bij de randen ietwat knapperig. De vulling blijft goed in de pasteitjes zitten en de pasteitjes zelf blijven krokant.

Nodig

• 300 gram bloem
• 1 el azijn
• snufje zout
• 50 ml olijfolie
• lauwwarm water

Bereiding

1. Meng de bloem met azijn, zout en olijfolie en schenk er al knedend net zoveel lauwwarm water bij totdat het een soepel, elastisch deeg is geworden. Zet dit deeg afgedekt weg totdat je het gebruikt.
2. Verwarm de oven voor op 180 graden.
3. Maak de gewenste vulling.Rol het deeg plat en dun uit.
4. Bekleed een pasteitjesvorm met het deeg en vul met de gewenste vulling. Als je geen pasteitjesvorm hebt, dan kun je ook met een ronde vorm (ongeveer 8 cm) rondjes uit het deeg steken. Leg wat vulling in het midden van dit rondje en vouw het rondje als een driehoek in.
5. Leg het pasteitje op een met bakpapier beklede bakplaat. Bestrijk royaal met olijfolie en versier desgewenst met (zwart) sesamzaad of maanzaad. Doe dit met alle pasteitjes.
6. Bak de pasteitjes in ongeveer 15 minuten gaar.

Pasteitjes met spinazie, ui en granaatappelmelasse

In de categorie pasteitjes heb ik dit recept van Janneke Vreugdenhil gemaakt. Een vegetarisch recept, waarbij sumak en granaatappelmelasse worden gebruikt. De smaak is erg verrassend. Een combinatie aan ingrediënten die ik niet snel zelf bij elkaar zou hebben bedacht. Onterecht, want het smaakt prima.

De sumak geeft een friszure smaak, terwijl de granaatappelmelasse een zoetige smaak geeft. De kaneel is verrassend bij de spinazie.

Tartelettes

Tartelettes zijn kleine taartjes. Ik heb ronde gekartelde vormpjes met een diameter van zo'n zeven cm gebruikt. Als deeg gebruik ik zoet korstdeeg. Dat is een deeg met een verfijnde smaak, die niet overheerst.

Nodig

• 1/3 recept zoet korstdeeg
• 6 taartvormpjes
• boter om in te vetten

Bereiding

1. Vet de vormpjes in met de boter.
2. Verwarm de oven voor op 150 graden.
3. Rol het korstdeeg uit en snij lappen deeg af, zo groot dat je de vormpjes kunt bekleden. Zorg dat alles goed bekleed is. Het deeg rijst niet, dus als je te weinig op de randen doet, krijg je de tartelettes later niet goed gevuld.
4. Leg wat bakpapier in de vormpjes en vul deze met gedroogde peulvruchten. Bak de tartelettes 20 minuten. Verwijder dan de steunvulling en het bakpapier en bak de tartelettes nog een paar minuten in de oven, totdat de tartelettes mooi goudbruin zijn.
5. Haal de tartelettes nog warm uit de bakvormen en laat op een rooster helemaal afkoelen.

Zoet korstdeeg

Dit deeg is ideaal voor kleine taartjes. Je kunt het deeg een week in de koelkast bewaren of invriezen. Dan blijft het ongeveer drie maanden goed. Het recept komt uit "Het Kookboek" van Ottolenghi.

Nodig

• 330 gram bloem
• 100 gram poedersuiker
• geraspte schil van een halve citroen
• snuf zout
• 180 gram koude boter, in kleine blokjes
• 1 eidooier
• 2 el ijskoud water

Bereiding

1. Doe de bloem met de poedersuiker, citroenrasp en zout in een kom. Doe de boter erbij en wrijf dit goed door elkaar. Het deeg moet eruit zien als grof broodkruim, er mogen geen klontjes boter meer in zitten.
2. Voeg de eidooier en het water toe en kneed met de hand snel tot een deeg. In het begin blijft het korrelig, maar als je door blijft kneden komt het helemaal goed. Het wordt een soepel deeg.
3. Maak er een platte schijf van en leg, in plastic gewikkeld, een half uur in de koelkast.

Mascarponecreme

Deze mascarponecreme is heerlijk bij vers fruit. De smaak is fris door de crreme frais, en zoet door de mascarpone. Beide niet overheersend. Je kunt tartelettes vullen met dit mengsel en dan voorzien van rood fruit. Maar je kunt ook bijvoorbeeld met biscuits ontbijten (zie mijn recept voor ontbijtbroodjes, snelle) en deze dippen in mascarponecreme en versieren met verse aardbeien.

Nodig

• 110 gram mascarpone
• 110 gram creme fraiche
• 1/4 tl vanille-extract
• 25 gram poedersuiker

Bereiding

1. Roer de mascarpone los met een garde. Voeg dan de rest van de ingrediënten toe en klop met een mixer, totdat de room dikker en luchtiger wordt. De room moet in zijn vorm blijven als je hem opschept. Zet de room tot gebruik in de koelkast.

Lemon curd

Lemon curd is eenvoudig te maken en volgens mij kun je het prima invriezen. Althans, ik doe een poging, want ik heb net een portie in de vriezer gezet. Maak de lemon curd een dag voordat je het nodig hebt, dan kan de smaak intensiveren en kan de curd ook goed opstijven. Ik gebruik lemon curd in taartjes of als vulling voor een feestelijke kindertaart. Dit recept komt uit "Het Kookboek" van Ottolenghi.

Nodig

• 200 ml citroensap (ongeveer vijf citroenen)
• 200 gram suiker
• 4 eieren
• 4 eigelen
• 180 gram boter, in blokjes

Bereiding

1. Doe de citroensap, suiker, eieren, eigelen en de helft van de boter in een pan met dikke bodem. Zet de pan op halfhoog vuur en breng alles al roerende met een garde aan de kook. Als de massa aan de bodem gaat kleven, zet dan het vuur laag en blijf doorroeren. Zodra de lemon curd gaat koken komen er grote luchtbellen. Roer dan nog een minuut door.
2. Neem van het vuur en roer met de garde de rest van de boter erdoor.
3. Doe de lemon curd in een kom en dek af met plastic folie. Druk de folie op de curd, dat voorkomt velvorming.
4. Laat afkoelen tot kamertemperatuur en zet hem dan minimaal zes uur in de koelkast om goed op te stijven. In de koelkast ongeveer vier dagen te bewaren.